Joopie
Schrijver
13 nov. 2025
Wie zich verdiept in graffiti, stuit vroeg of laat op de term all-city. Het is een begrip dat in de scene veel gewicht draagt, maar buiten die wereld vaak verkeerd wordt begrepen. All-city gaat niet over stijl of techniek, maar over bereik, reputatie en toewijding. Om te begrijpen waarom deze term zo’n status heeft, moeten we terug naar de oorsprong van de moderne graffiti-beweging: New York in de jaren zeventig.
De oorsprong van 'all-city'
Graffiti zoals we die nu kennen, ontstond in de metrostations van New York. Schrijvers als TAKI 183 en Tracy 168 begonnen hun namen overal in de stad te taggen. De metro werd hun canvas. Treinen reden van de Bronx tot Brooklyn, van Manhattan tot Queens. Wanneer een writer zijn tag op meerdere lijnen had gezet en zijn naam letterlijk door de hele stad reed, werd hij all-city.
De term werd al snel een eretitel. Wie all-city ging, had bewezen dat hij niet alleen actief was in zijn eigen buurt, maar de grenzen van de stad had overschreden. In een tijd waarin graffiti nog gezien werd als vandalisme, betekende dit ook dat je risico’s nam. Arrestaties, rivaliteit en gevaarlijke locaties maakten deel uit van het spel. All-city was dus niet zomaar een status; het was een bewijs van durf, doorzettingsvermogen en strategisch inzicht.
Betekenis in de hedendaagse graffiti
In moderne steden zonder metrosysteem heeft all-city een andere invulling gekregen, maar de kern is hetzelfde gebleven. Een schrijver die all-city is, heeft zijn of haar naam zichtbaar gemaakt in uiteenlopende wijken en op uiteenlopende oppervlakken: muren, bruggen, tunnels, treinen, elektriciteitskasten of verlaten panden.
In digitale tijden betekent het ook dat de naam buiten de fysieke stad bekend kan raken via sociale media. Echter is dit geen all-city gaan. De meeste schrijvers meer waarde aan zichtbaarheid in de openbare ruimte. Online roem is vluchtig; fysieke aanwezigheid in de stad is tastbaar, blijvend en voor iedereen zichtbaar – ook voor wie geen Instagram-account heeft.
Wat all-city zegt over een schrijver
All-city gaan vraagt niet alleen lef, maar ook consistentie. Het is het resultaat van maanden of zelfs jaren van (nachtelijke) missies, planning en samenwerking. Veel schrijvers werken in crews: groepen die elkaar ondersteunen, elkaars werk beschermen en samen strategische plekken kiezen. Binnen zo’n groep kan één schrijver bekendstaan als all-city, maar vaak geldt de titel ook voor de crew als geheel.
In de graffiti-scene heeft erkenning altijd van binnenuit moeten komen. Er zijn geen officiële prijzen of jury’s. Reputatie ontstaat door zichtbaarheid en respect van andere schrijvers. Wie all-city is, heeft die erkenning verdiend door hard werk, risico’s en consistentie.
Culturele waarde en misverstanden
Voor buitenstaanders lijkt graffiti vaak op vandalisme, maar binnen de scene geldt all-city als een vorm van artistieke en culturele prestatie. Het gaat niet alleen om spuiten op muren, maar om stedelijke communicatie. Een all-city schrijver laat letterlijk een spoor achter in het collectieve geheugen van de stad. Zijn naam wordt onderdeel van het stedelijke landschap, net zo herkenbaar als reclameborden of straatnaamborden.
Een belangrijk misverstand is dat all-city iets met commerciële bekendheid te maken zou hebben. In werkelijkheid staat de term juist haaks op commerciële zichtbaarheid. Waar reclame wordt betaald en gereguleerd, is graffiti illegaal en anoniem. De schrijver krijgt geen geld, alleen naam. Die spanning tussen anonimiteit en alomtegenwoordigheid is precies wat all-city zo fascinerend maakt.
Tot slot
De term all-city belichaamt de kern van wat graffiti tot een culturele beweging maakt: zichtbaarheid, risico, en toewijding aan een eigen naam. Het is de ultieme vorm van stedelijke aanwezigheid, ontstaan uit de drang om gezien te worden in een omgeving die dat niet altijd toelaat.
Wie all-city gaat, eist zijn plek op in de visuele identiteit van de stad. Niet via officiële kanalen, maar via directe, ongevraagde communicatie. In die zin is all-city meer dan een status; het is een symbool van stedelijke vrijheid en persoonlijke expressie.